ΑΚΥΡΟ

Όχι, δεν αναφέρομαι σε ψηφοδέλτιο, παραδόξως πως, μέρες που 'ναι... Κι επειδή δεν προλαβαίνω να διορθώσω και να αναρτήσω την προγραμματισμένη ανάρτηση, για ένα ταξίδι που πέρασε κιόλας ένας μήνας από τότε που έγινε, κι επειδή αν δεν το πω θα σκάσω, θα γράψω κάτι άκυρο. Παρεμπιπτόντως, οι φωτό από τη λίμνη Τριχωνίδα τον Αύγουστο που, δυστυχώς, πέρασε, έτσι για ν' ανοίξει το μάτι μας.

Ήτοι ότι όλο λέω να κάτσω στ' αυγά μου κι όλο ψάχνω αφορμές για ταξίδια. Οι εκλογές μέγιστη αφορμή από πάντα, από τότε που πήγαινα με τη μαμά μου στο αγνώριστο τις μέρες των εκλογών δημοτικό σχολείο μου για να δω πως ψηφίζουν και κυρίως να χαζέψω το εξωτικό είδος "φαντάροι" που εσχάτως εξέλιπε από την εκλογική διαδικασία - γιατί; Ήταν τόσο φολκλορικό το υπερθέαμα. Έκτοτε πέρασαν χρόνια, τα εκλογικά μου δικαιώματα εκεί, ως αφορμή για να πηγαίνω. Πράγμα που υποψιάζομαι ότι ισχύει για πλείστους όσους ετεροδημότες.

Και ερωτώ: γιατί γυρίσατε όλοι χτες; Κάποιοι από μας είχαμε κι ένα μάθημα να κάνουμε στην Πάτρα, εσείς γιατί; Κατά τα λοιπά, το Ρίο, όπως πάντα ήταν υπέροχο με τον ήλιο, την ψευδαίσθηση του καλοκαιριού και τα καινούργια φοιτητάκια να περιφέρονται χαρωπά με τα έκπαγλα νιάτα τους στους χώρους του πανεπιστημίου.

Ο Οκτώβρης περιλαμβάνει πολύ πηγαινέλα, εντός κατά κύριο λόγο και ολίγον εκτός που κυρίως θα βαρύνει το Νοέμβρη. Εν καιρώ αυτά.

Διαβάζω τον Τελευταίο Σταθμό του Σεφέρη, με αφορμή μία χτεσινή sms κουβέντα. Και, εν αντιθέσει με τον ποιητή, εμένα σα να μ' αρέσουν όλες οι νύχτες με φεγγάρι. Περί ορέξεως...

Ακούω τον καινούργιο Γιώργο Δημητριάδη, γιατί τον βρίσκω φρέσκο, και με τόση ταλαιπωρία μου οφείλεται μία φρεσκάδα τουλάχιστον και μου αρέσει ο στίχος "λάθος ερώτηση σε λάθος ώρα".