ήτοι ένα όχι τόσο μακρύ, φευ, πλην εντελώς ζεστό καλοκαίρι. Η φωτό ανοιχτά του Μούρου στην Αμοργό, είναι σαφές ότι θα μπορούσε να έχει τραβηχτεί οπουδήποτε στο Αιγαίο την εποχή της αποθέωσής του. Και που να προλάβεις να γράψεις; έγραψα όμως κάτι την προπροηγούμενη Κυριακή, εκεί εν μέσω απεργίας ελεγκτών ενάεριας κυκλοφορίας, λευκής πολύχρωμης ποσώς με απασχολεί, η αγωνία του να φτάσω στο παραπέντε στο εξεταστικό κέντρο από υπαιτιότητα όχι δική μου αρκούσε για να μου τσαταλιάσει τα νευράκια.
Εν πάση περιπτώσει, άλλο έγραφα και ιδού σε αντιγραφή-επικόλληση:
Είναι λοιπόν η ώρα 7:20 το πρωί ασφαλώς
της Κυριακής
δυστυχώς. Και γράφω οποία πρωτοτυπία
καθισμενη
και δεμένη εδώ και 40 λεπτά μέσα στο
αεροπλάνο.
Όπου:
α. Έχω πουντιασει
β. Έχω νυσταξει
γ. Έχω πεινασει
δ. But certainly not least έχω σιχτιρισει.
Ο τελευταίος μήνας υπήρξε άκρως
συναρπαστικος
και κυρίως άκρως των μετακινήσεων.
Ας αρχίσουμε από τις αφίξεις:
Τρίτη και 13 μηνός ιουλίου αφίχθη εκτάκτως κ
πραξικοπηματικα
η ανιψιά μου. Το πρώτο κοριτσάκι της
επόμενης
γενιάς της οικογένειας. Την υποδέχτηκα
αρμοδίως
με ολοσωμη φόρμα hello kitty και δη I love nerds hello
kitty:
Επιτέλους τα φυτά δικαιωνομαστε ω
άδικη ζωή! επιτέλους θα έχω άλλοθι για να
αγοράζω όλο και περισσότερες hello kittες.Αφίχθη δε η ανιψιά πανηγυρικά σε ολοκαίνουργιο
μαιευτήριο απαστραπτον με δάπεδα laminate
μεν παρκέ δε με γηινα χρώματα και
reproduction κατευναστικες στους τοίχους με
ψυκτες κ κυπελλακια για τους
ταλαιπωρους συγγενείς κ σούπερ
αναπαυτικους καναπέδες για να
απλωνουμε τα τσακισμενα μας κορμιά.
Ο αδελφός μου και περήφανος πατέρας επιθυμεί να ευχαριστήσει δημοσίως τους καλούς ανθρώπους του Γαία για την περιποίηση και την προσοχή κι εγώ καλός άνθρωπος ούσα myself δε μπορώ παρά να του κάνω τη χάρη.
Προχωρώ: εκεί λοιπόν που χρωστούσα κάτι Ισπανίες, συγκεκριμένα μία Σαλαμάνκα κι ένα Τολέδο - είπαμε, αργώ αλλά δεν ξεχνώ, προέκυψαν κάτι εγχώρια διότι ενέσκηψε εν τω μεταξύ με πολλή δυσκολία είναι η αλήθεια το θέρος. Πήγα από δω πήγα από κει κλασικά προσπάθησα για άλλη μια φορά να δειχτώ ψύχραιμη στο αφελές ερώτημα που θα πας διακοπές, η έννοια της διακοπής δε μου λέει κάτι, ο βίος μου είναι δομημένος γύρω από το διακόπτειν, άπαξ μηνιαίως σταθερά και πολλές φορές συχνότερα βρίσκομαι στο αεροδρόμιο, συνεπώς...Πήγα ωστόσο και θα ξαναπάω, έτσι για να τηρώ τις παραδόσεις.
Το πόδι, μετά την πανθομολογούμενη επιτυχία της πρώτης φωτό της σειράς "το δεξί μου πόδι", όχι στην Αμοργό, στο Ηράκλειο Κρήτης στο καπάκι μετά την Αμοργό, συνέχεια προσεχώς.
Κι άλλα πολλά μεσολάβησαν, μια προκήρυξη που έβριθε αγραμματοσύνης και όπου απουσίαζε η ιδεολογία (κι εγώ δεν απέκτησα ακόμη το Eos που αγαπώ αλλά το προσπερνώ με συγκατάβαση, δε νοσταλγώ βιαίως αυτοκίνητα που δεν έχω, καθώς επίσης άνθρωπος που δεν αγαπήθηκε θα λυσσάξει, τόσο απλά) ένας καύσωνας ντεμί αλλά μακράς διαρκείας, εγώ 9 ώρες plus σε ένα καράβι, το iphone που το απέκτησα τελευταία των Ελλήνων και το ενέδυσα και hello kitty μη χάσει, κι άλλα κι άλλα κι άλλα, τι να πρωτοθυμηθώ για σένα όμορφο χωριό. Από τώρα και για λίγο καιρό λέω να ησυχάσω και να γράψω καναδυό πραγματάκια.
Δεν έγραψα φέτος ούτε για τοπ πετσέτες, ούτε για τι να πάρεις μαζί σου, τίποτα τέτοιο. Το γούστο μου στην πετσέτα δεν άλλαξε, τα βασικά των διακοπών παραμένουν σταθερά, σας παραπέμπω στα αντίστοιχα του περσινού καλοκαιριού. Νέο αξεσουάρ για μακρινά ταξίδια με πλοίο: scrabble ταξιδιού, σωτήριο και άκρως ψυχαγωγικό, κυρίως όταν αντί να τηρείς τους κανόνες, η ομάδα συμφωνεί σε ένα θέμα και δημιουργεί ευφάνταστους συνδυασμούς γραμμάτων που σημαίνουν κάτι μόνο για τους ειδότες.
Διάβασα πολύ φέτος το καλοκαίρι, αν εξαιρέσουμε τη Φωνή του Χωμενίδη που μου θύμισε το Χωμενίδη στα φόρτε του και το Χρηστίδη που αγάπησα και θα αγαπώ για πάντα, δε θυμάμαι κάτι άλλο.
Ακούω "ξένα" αρχών 1990 και έχω ξεπατωθεί στα γέλια ενθυμούμενη τα δράματα που συνόδευσαν τα υπέροχα αυτά τραγουδάκια. Απολύτως αγαπημένο:
All out of love, Air Supply, βίντεο μετά στίχων για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι. Α, με κάλεσαν και σε ένα beach party, από πότε έχουν να με καλέσουν σε beach party? και έλειπα, οποία ατυχία!
Α, μην ξεχάσω: καλώς σας βρήκα και καλό καλοκαίρι!
της Κυριακής
δυστυχώς. Και γράφω οποία πρωτοτυπία
καθισμενη
και δεμένη εδώ και 40 λεπτά μέσα στο
αεροπλάνο.
Όπου:
α. Έχω πουντιασει
β. Έχω νυσταξει
γ. Έχω πεινασει
δ. But certainly not least έχω σιχτιρισει.
Ο τελευταίος μήνας υπήρξε άκρως
συναρπαστικος
και κυρίως άκρως των μετακινήσεων.
Ας αρχίσουμε από τις αφίξεις:
Τρίτη και 13 μηνός ιουλίου αφίχθη εκτάκτως κ
πραξικοπηματικα
η ανιψιά μου. Το πρώτο κοριτσάκι της
επόμενης
γενιάς της οικογένειας. Την υποδέχτηκα
αρμοδίως
με ολοσωμη φόρμα hello kitty και δη I love nerds hello
kitty:
Επιτέλους τα φυτά δικαιωνομαστε ω
άδικη ζωή! επιτέλους θα έχω άλλοθι για να
αγοράζω όλο και περισσότερες hello kittες.Αφίχθη δε η ανιψιά πανηγυρικά σε ολοκαίνουργιο
μαιευτήριο απαστραπτον με δάπεδα laminate
μεν παρκέ δε με γηινα χρώματα και
reproduction κατευναστικες στους τοίχους με
ψυκτες κ κυπελλακια για τους
ταλαιπωρους συγγενείς κ σούπερ
αναπαυτικους καναπέδες για να
απλωνουμε τα τσακισμενα μας κορμιά.
Ο αδελφός μου και περήφανος πατέρας επιθυμεί να ευχαριστήσει δημοσίως τους καλούς ανθρώπους του Γαία για την περιποίηση και την προσοχή κι εγώ καλός άνθρωπος ούσα myself δε μπορώ παρά να του κάνω τη χάρη.
Προχωρώ: εκεί λοιπόν που χρωστούσα κάτι Ισπανίες, συγκεκριμένα μία Σαλαμάνκα κι ένα Τολέδο - είπαμε, αργώ αλλά δεν ξεχνώ, προέκυψαν κάτι εγχώρια διότι ενέσκηψε εν τω μεταξύ με πολλή δυσκολία είναι η αλήθεια το θέρος. Πήγα από δω πήγα από κει κλασικά προσπάθησα για άλλη μια φορά να δειχτώ ψύχραιμη στο αφελές ερώτημα που θα πας διακοπές, η έννοια της διακοπής δε μου λέει κάτι, ο βίος μου είναι δομημένος γύρω από το διακόπτειν, άπαξ μηνιαίως σταθερά και πολλές φορές συχνότερα βρίσκομαι στο αεροδρόμιο, συνεπώς...Πήγα ωστόσο και θα ξαναπάω, έτσι για να τηρώ τις παραδόσεις.
Το πόδι, μετά την πανθομολογούμενη επιτυχία της πρώτης φωτό της σειράς "το δεξί μου πόδι", όχι στην Αμοργό, στο Ηράκλειο Κρήτης στο καπάκι μετά την Αμοργό, συνέχεια προσεχώς.
Κι άλλα πολλά μεσολάβησαν, μια προκήρυξη που έβριθε αγραμματοσύνης και όπου απουσίαζε η ιδεολογία (κι εγώ δεν απέκτησα ακόμη το Eos που αγαπώ αλλά το προσπερνώ με συγκατάβαση, δε νοσταλγώ βιαίως αυτοκίνητα που δεν έχω, καθώς επίσης άνθρωπος που δεν αγαπήθηκε θα λυσσάξει, τόσο απλά) ένας καύσωνας ντεμί αλλά μακράς διαρκείας, εγώ 9 ώρες plus σε ένα καράβι, το iphone που το απέκτησα τελευταία των Ελλήνων και το ενέδυσα και hello kitty μη χάσει, κι άλλα κι άλλα κι άλλα, τι να πρωτοθυμηθώ για σένα όμορφο χωριό. Από τώρα και για λίγο καιρό λέω να ησυχάσω και να γράψω καναδυό πραγματάκια.
Δεν έγραψα φέτος ούτε για τοπ πετσέτες, ούτε για τι να πάρεις μαζί σου, τίποτα τέτοιο. Το γούστο μου στην πετσέτα δεν άλλαξε, τα βασικά των διακοπών παραμένουν σταθερά, σας παραπέμπω στα αντίστοιχα του περσινού καλοκαιριού. Νέο αξεσουάρ για μακρινά ταξίδια με πλοίο: scrabble ταξιδιού, σωτήριο και άκρως ψυχαγωγικό, κυρίως όταν αντί να τηρείς τους κανόνες, η ομάδα συμφωνεί σε ένα θέμα και δημιουργεί ευφάνταστους συνδυασμούς γραμμάτων που σημαίνουν κάτι μόνο για τους ειδότες.
Διάβασα πολύ φέτος το καλοκαίρι, αν εξαιρέσουμε τη Φωνή του Χωμενίδη που μου θύμισε το Χωμενίδη στα φόρτε του και το Χρηστίδη που αγάπησα και θα αγαπώ για πάντα, δε θυμάμαι κάτι άλλο.
Ακούω "ξένα" αρχών 1990 και έχω ξεπατωθεί στα γέλια ενθυμούμενη τα δράματα που συνόδευσαν τα υπέροχα αυτά τραγουδάκια. Απολύτως αγαπημένο:
All out of love, Air Supply, βίντεο μετά στίχων για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι. Α, με κάλεσαν και σε ένα beach party, από πότε έχουν να με καλέσουν σε beach party? και έλειπα, οποία ατυχία!
Α, μην ξεχάσω: καλώς σας βρήκα και καλό καλοκαίρι!
