Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

Μόναχο

...όχι η ταινία, η πόλη.

"Να ονειρεύομαι απ' το παράθυρο, να ταξιδεύω"...ακούμε Δημήτρη Λάγιο και συγγράφουμε zusammen με τη Μαίρη και τη Σταματία - με σειρά αλφαβητική και κλινών στο δωμάτιο.


Η σημερινή ανάρτηση είναι πολυφωνική, όπου η καθεμία γράφει το κομμάτι της, για να σχηματίσει ο αναγνώστης τη δική του άποψη, εφόσον οι απόψεις μας περί Μονάχου δε συγκλίνουν:

Αθηνά
Είμαστε στο Μόναχο. Στο Μόναχο έχει κρύο, στην Αθήνα επίσης, καθώς και στο Οχάιο το Γενάρη κάποιες μέρες που στην Αθήνα είχε ζέστη, αλλά εγώ ήμουν στο Οχάιο και όχι στην Αθήνα τότε. Και δε μπορώ να καταλάβω πως ένας άνθρωπος που λατρεύει τις χώρες του φωτός βρίσκεται να περνά έναν βαρύ χειμώνα, όπου χιόνι να 'μαι!

Πίσω στο Μόναχο. Το αεροδρόμιο του Μονάχου δε μου αρέσει, αλλά ομολογουμένως βελτιώθηκε, γιατί μπορεί την πόλη να τη βλέπω πρώτη φορά αλλά το αεροδρόμιο το είχα δει και περπατήσει πολλάκις ως στάση στο δρόμο για την Καλιφόρνια, τότε παλιά, τι να λέμε τώρα.

Έχει κρύο εδώ. Χτες είχε χιόνι, σήμερα βροχή, ήλιο δεν είδαμε, κρύο και υγρασία μονίμως. Είναι ωραία πόλη. Έχει πλατείες, δημαρχείο παλαιό, ρυθμού νεογοτθικού, θέλει λίγο καθάρισμα κατά την άποψή μου, αλλά άνθρωπος που κατοικεί στην πόλη που καθάρισε το Δρομέα άπαξ για τους Ολυμπιακούς δικαιούται να έχει άποψη;

Το Μόναχο έχει μπιραρίες, πολλές. Και λουκάνικα, πολύ Wurst στο Μόναχο. Και πατάτες, πολλές πατάτες, και φυσικά μπίρες, μαύρες, ξανθές και weiss, η αδυναμία μου, θολές και κάπως λιγότερο μπίρες από τη μπίρα. Τα παραδοσιακά λουκάνικα του Μονάχου είναι λευκά και όχι του γούστου μου. Το Sauerkraut πάλι μου άρεσε. Όπως μου άρεσε και η υπαίθρια αγορά κοντά στη Marienplatz (η κεντρική πλατεία, εκεί που είναι και το δημαρχείο), η Viktualienmarkt, με τα λουκάνικα, τα τυριά, τα καπνιστά κρέατα, τα λουλούδια, τόσες τουλίπες, μα τόσες, ωραία, θορυβώδης, πεντακάθαρη.

Αύριο είναι η μεγάλη μέρα που θα πάω στη Γλυπτοθήκη. Ες αύριον λοιπόν...

Μαίρη:

εμένα το Μόναχο μου αρέσει.. Μου αρέσει γιατί είναι χειμωνιάτικο και ταιριάζει με τη διάθεσή μου, γιατί είναι πόλη που φαντάζει μη τουριστική, ήσυχη και πολύβουη ταυτόχρονα.. και γιατί ό,τι βρίσκεις το ψάχνεις πολύ, μέσα στο κρύο και το χιονιά, πόλη δηλαδή underground.. και όταν το κρύο διαπεράσει τα 3-4 μπλουζάκια, πουλόβερ και ζακέτες που φοράς μπαίνεις αναγκαστικά στην πρώτη μπυραρία, μπιστρώ ή και πολυκατάστημα που θα βρεις...κι εκεί μπορούν να συμβούν τα πάντα.

Μόναχο..πόλη με όμορφους και αρκούντως ευγενικούς ανθρώπους, που τριγυρνούν με ποδήλατα, έτοιμοι να σε εξυπηρετήσουν (ακόμα και χωρίς να το ζητήσεις) και σου κορνάρουν εσένα του απαίδευτου που, ως Έλληνας κλασσικά, βολτάρεις στον ποδηλατόδρομο..

και φυσικά πόλη παρεξηγημένη.. στιγματισμένη από ζοφερό παρελθόν..αλλά πόλη φιλότεχνη, ζεστή και φιλόξενη..Ευρωπαϊκός αέρας που λατρεύω γιατί είσαι όπως θες, φοράς ότι θες χωρίς να τραβάς βλέμματα περιέργειας...για μια ακόμη φορά ανακάλυψα ότι είμαι άνθρωπος της πόλης.

Σταματία:
Μόναχο...όχι για μονάχους......για καλή επιλεγμένη παρέα, που δεν θα διασπαστεί στην πορεία με αποτέλεσμα να χαθεί ο καθένας μόνος του στις αμέτρητες μπυραρίες, τα υπέροχα υπαίθρια παζάρια,στο ψιλόβροχο που στην πορεία θα γίνει χιόνι...Μου αρέσει αυτή η πόλη, πολύ...Δε βαριέσαι να περπατάς κι ας έχει κρύο, το χαμόγελο δεν παγώνει ποτέ...Κι ας κρατάνε το χάρτη της πόλης οι δυο προηγούμενες κυρίες, για να οδηγηθούν κλασσικά στο πουθενά....Όλο και κάποιος ψηλό ξανθός Βαυαρός θα μας βγάλει από το αδιέξοδο...Μια πόλη που γουστάρεις απλά να χάνεσαι.......

Τραγούδι:
Αθηνά, Εικόνα του χειμώνα, Πυξ Λαξ, το προτιμώ από το live του Μπάμπη Στόκα, αλλά de gustibus κλπ.
Μαίρη, Δρόμοι που αγάπησα, Στίχοι: Στέλιος Χατζημιχαήλ, Μουσική:Γιώργος Σταυριανός, Πρώτη Εκτέλεση: Ελένη Βιτάλη.
Σταματία, Το παράπονο, Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης, Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου, Εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη.

4 σχόλια:

  1. ...poli mpyra..gia poly mpyra to taksidi...mia stash edw..Athina thelw photo apo edw!
    http://www.kandinsky-muenchen.de/en/exhibition.php

    kales voltes...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ναι, ποτέ ξανά μπύρα που δεν την έχω ούτως ή άλλως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. χάρηκα πολύ που σας γνώρισα χτες στην παρουσίαση της Πασχαλίας και είχα την ευκαιρία να συνομιλήσουμε.
    την καλημέρα μου και καλή επιτυχία στο βιβλίο σας
    Τέσυ Μπάιλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα Τέσυ,

    κι εγώ χάρηκα και προτείνω ενικό, αν δε σε πειράζει. Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές, μακάρι να συμπέσουμε κάποια στιγμή στο ΕΑΠ.
    Περιμένω τα σχόλιά σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή