Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2009

ΑΘΗΝΑ ΞΑΝΑ

Ξέρω ότι χρωστώ μία συνέχεια της Πάτρας, αλλά δε μπορώ να αντισταθώ.
Χτες λοιπόν πήγα στο Gazarte, Βουτάδων κάτι στο Γκάζι, όπως βγαίνεις απ' το μετρό Κεραμεικός πάρτο αριστερά και μετά αμέσως δεξιά στη γωνία σε περιμένει απέναντι από οικόπεδο ψιλοσκαμμένο που Κύριος οίδε τι θα (απο)γίνει: lofts? χαχαχαχα, γέλασα πάλι.

Συνεχίζω: Πρωτοψάλτη-Κορκολής, Κορκολής-Πρωτοψάλτη, ένα πιάνο με έναν εκ των κορυφαίων στο είδος (ναι, τον Κορκολή εννοώ, όταν δεν προέτρεπε να ντυθείς πρόχειρα και να βγάλεις το κραγιόν σου, μεγαλουργούσε στο πιάνο), και φωνή τη φωνάρα της Αλκήστιδος, αναλλοίωτη, μαγική, τεράστια.

Χώρος ωραίος, λίγο στριμωχτός, εν συγκρίσει με άλλους δε, αλάνα. Προσπαθήστε σκληρά για καναπέδες δίπλα στη σκηνή, εκεί είναι το ταξίδι. Δευτερότριτα, ξεκινά νωρίς, 8:30, κατά τις 9 παρά έχει ξεκινήσει, ωραίο πρόγραμμα, συγκίνηση, δυνατές στιγμές, άλλες λιγότερο δυνατές, και κυρίως δύο άνθρωποι που γουστάρουν ΑΠΟΛΥΤΑ αυτό που κάνουν. Κι αυτό το εισπράττεις. Και πράττεις αναλόγως.

Τραγούδι: τραγουδάρα που τραγούδησε μοναδικά η Άλκηστις, Εμένα με συμφέρει να παίρνει η φύση εκδίκηση, κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε, Νικολακοπούλου-Κραουνάκης, σε πρώτη εκτέλεση Γαλάνη.

3 σχόλια: