Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010

Λένα Πλάτωνος

γιατί έχουμε ξαναπεί ότι η μουσική είναι μεγάλο ταξίδι για μεγάλα παιδιά. Για τη Λιλιπούπολη. Γιατί έχω συνάχι και είμαι γκρινιάρα. Γιατί έξω βρέχει και μετά δε βρέχει και μετά ξαναβρέχει και μου θυμίζει κάτι που έγραψα μια μέρα που λέει για μια μέρα που θα έχει πέσει όλη η βροχή του κόσμου, και μετά; και μετά; Μια άλλη φορά...Γιατί η Λένα Πλάτωνος υπήρξε μοναχικό κορίτσι κι η διάθεσή μου είναι κάπως έτσι απόγευμα Σαββάτου. Για το παρακάτω. Και το παρακάτω προέκυψε γιατί βλέπω πολλή ερημιά γύρω μου, γιατί είστε μόνοι;

Θα 'ρθεις

Στίχοι: Λένα Πλάτωνος
Μουσική: Λένα Πλάτωνος
Πρώτη εκτέλεση: Σαββίνα Γιαννάτου


Έριξε χιόνι
και η μυτούλα μου παγώνει
στα παράθυρα.

Πότε θα`ρθεις; θα`ρθεις; θα`ρθεις;

Σκούρο σεντόνι
κι η εκπομπούλα μου γεμίζει
παράσιτα.

Πότε θα`ρθεις; θα`ρθεις; θα`ρθεις;
Καθηλωμένη ανεξήγητα
δεν μπορώ ούτε να πάρω το αυτοκίνητο
για να σε ψάξω.

Πάω ν`αλλάξω
να ντυθώ μπαλαρίνα
να μπω σ`εκείνο το κουτί
για να χορέψω όταν θα`ρθεις
και του βάλεις μουσική.

Γιατί θα`ρθεις.
Δε μπορεί...
θα`ρθεις.



Ακούω φυσικά Λιλιπούπολη που τη θυμήθηκα εξ αφορμής ανιψιού Γρηγόρη, Το ροζ χρώμα (1980) Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή Μουσική: Λένα Πλάτωνος Πρώτη εκτέλεση: Λένα Πλάτωνος  
Διαβάζω στίχους της Λένας Πλάτωνος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου