ΕΞΑΡΧΕΙΑ

Γιατί, εκεί που θα πήγαινα άλλο ένα ταξίδι, δεν πήγα. Πήγα όμως στα Εξάρχεια. Αφορμή φίλος καλός.
Τα Εξάρχεια είναι ταξίδι, κυρίως στο χρόνο. Φοιτήτρια, ναι. Ήταν η εποχή που ήταν του συρμού τα Εξάρχεια και που κορασίδες τινες με βλέψεις ηρωίδας ιάμβου συχνάζαμε.
Έκτοτε περιστασιακά και παρεμπιπτόντως μόνο. Στον Ψυχογιό, μέχρι που έφυγε. Στην πλατεία σχεδόν ποτέ. Μέχρι που μετακόμισε και το Food Company στη γωνία και αναγκαστικά το ακολούθησα για κείνο το θεϊκό carrot cake.
Βόλτες κάποια πρωινά έτσι άσκοπα με έφερναν ως εκεί, Οδός Πανός, πάντα χάζευα βιτρίνα, δεν ξέρω γιατί, κάπως με συγκινούσε.
Χτες τα Εξάρχεια τα είδα ως τουρίστας με ξεναγό κανονικότατο, κάτοικο Εξαρχείων. Πεζόδρομοι, πράσινο, το πάρκο της Ναυαρίνου, και κανείς δε με κοίταζε καχύποπτα, ησυχία, αλλά όχι απειλή, ειρηνική και όμορφη και ανθρώπινη και πολυπόθητη ησυχία, γκράφιτι, μα βάλτε παντού γκράφιτι, αφού κανείς δε συγκινείται με το πράσινο, ας μας ξεκουνήσει το πολύχρωμο. Και προπάντων σε λευκή πόρτα γκαράζ, ένα "σ' αγαπώ" σε γκράφιτι ωραιότατο κι επιτέλους αφήστε τον έρωτα να στολίσει την τέχνη μας και την πόλη μας μαζί.

Τα Εξάρχεια είναι για φαγητό, πολλά μέρη. Χτες πήγα στο Salero και μου άρεσε πολύ, και κρασί Cava, όταν δε φέρει Cava Rosado, εγώ εκεί θα μπαστακωθώ και δε θα με κουνάει κανείς. Έχει και αυλή, και μια άλλη απέναντι, ας ανοίξει ο καιρός κι εγώ θα πάω, ναι θα πάω.
Και το Γιάντες. Αυτά μου αρέσουν. Έχει κι άλλα, θα ξαναπάω, θα ξαναφάω, και θα επανέλθω.

Για μένα, λοιπόν, τα Εξάρχεια, είναι πεζόδρομοι, άνθρωποι που σε χαιρετάνε στο δρόμο, άνθρωποι ανοιχτοί στον Άλλον - αυτός είμαι εγώ - και ωραίο φαγητό, διόλου δεν το υποτιμώ.
Ας κάνουμε λίγο πιο συλλογική αυτή την ανάρτηση. Τι είναι για σας τα Εξάρχεια;

Ακούω Άμλετ της Σελήνης, μια σπάνια εσχάτως βραδιά που μένω σπίτι και ησυχάζω. Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος, Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου, Εκτέλεση: Χρήστος Θηβαίος, τραγούδι που γράφτηκε συγκεκριμένα, πολύ συγκεκριμένα, και γι' αυτό το θυμήθηκα με αφορμή το σχόλειο του "μαθητή Γ Λυκείου" στην ανάρτησή μου για την εκδρομή.
"Πως η ζωή χαρίζεται χωρίς ν' ανατραπεί", λέει το τραγούδι, υπόψιν. Επίσης υπάρχει το "Όπου να ΄ναι θα ΄ρθω να σε βρω", Νικόλας Άσιμος φυσικά, το είχα σε παλαιότερη ανάρτηση, δώστε βάση στο στίχο, κι αν δεν είναι ύψιστο ερωτικό άσμα, τότε τι είναι;