 |
| greeceisforlovers.com |
Ο στρατός θα μαζέψει τα σκουπίδια, σου λέει, με ΡΕΟ. Αυτά τα ΡΕΟ, τι κόσμο μάζευαν επί του πρώτου - όσο θυμάμαι - διδάξαντος του είδους των συνδικαλισταράδων, τι σκουπίδια τώρα, μήπως το ΡΕΟ είναι η σύγχρονη άμαξα της Σταχτοπούτας αντιστρόφως, ν' ανέβω άμα είναι να βρω κανά γαλαζοαίματο, βαρέθηκα να ζω ως πτωχή κοινή Ελληνίς θνητή.
Έχει να δώσει ο φετινός χειμώνας στην πόλη, γι' αυτό - και για άλλους λόγους που δε σε αφορούν - θα μείνουμε εδώ στας επάλξεις (είπα "επάλξεις" και θυμήθηκα τας Επάλξεις του Μάτεσι, τη Μητέρα του Σκύλου στην έχω ξαναπροτείνει, άμα δεν τη διάβασες τότε παλιά που όσο να 'ναι μια αλλεγκρία θα την είχες, διάβασέ την τώρα που σε κατέβαλαν αι συνθήκαι.
Α, μιας και είπα "κατέβαλαν", ναι, έτσι το πάω σήμερα, υπάρχει πρόβλημα; Μη σε καταβάλει η νόσος πρόσεχε, διότι κυκλοφορεί ίωση τρελή που σε καθηλώνει στο κρεβατάκι σου να κλαις από τα νεύρα σου βήχοντας και φυσώντας τη μύτη σου ταυτοχρόνως ως η μυξιάρα αδελφή της Μαργαρίτας Γκοτιέ(ς).
Η φωτό ανήκει στους αγαπημένους Greece is for lovers που τώρα έχουν και eshop, σχεδιαστές με χιούμορ και στιλ, τους παρακολουθώ χρόνια τώρα, όχι, δε με πληρώνουν, δε με ξέρουν καν. Εγώ τους ξέρω και τους μοιράζομαι μαζί σας.
Ακούω Β πρόγραμμα, απεργούν γιατί κάτι θέλουν από την ΕΡΤ, να την κλείσουν, να μην την κλείσουν, ξέρω γω, εγώ έχω τηλεόραση, δε βλέπω τηλεόραση, πληρώνω ΕΡΤ φυσικά - δεν είμαι η Μελίνα, είμαι καστανή και κανείς ποτέ δε μου πρότεινε υπουργείο, αλήθεια, ούτε καν τώρα που δεν τα θέλει κανείς, αλλά δεν πήρα χαμπάρι τι έπαθε η ΕΡΤ, με έχουν απορροφήσει τα σκουπίδια τα οποία μεγαλειωδώς ήρθαν να δώσουν τον τόνο σε μία πόλη η οποία, γιατί να κρυβόμαστε; sucks.
Σας εύχομαι ένα υπέροχο απόγευμα (αν θέλετε να είναι εύοσμο έτσι για αντιπερισπασμό, Zara Home σπρέι χώρου με άρωμα σύκο, φτηνό και ποιοτικό, δεν είμαστε για να ξοδευόμαστε).
Όταν μαζευτούν τα σκουπίδια, θα πάω και κανά ταξίδι, μέχρι τότε εδώ, διότι, αν φτάσουν στη γωνία της Δημητρούλας τα στρατά (μια άλλη ιστορία, δεν προλαβαίνω τώρα), θέλω να είμαι εδώ να αγαλλιάσω ως άλλος Τσαρούχης (κι άλλη μία άλλη ιστορία - το ότι είσαι ρόντι δε σημαίνει ότι τα ξέρεις όλα, ξέρεις εσύ), και κατόπιν να πάω να βάλω ένα χεράκι. Ζω για τη στιγμή που θα δω τον εύζωνα με την πλισέ φουστίτσα και το υπόλευκο κολάν να μαζεύει τα απομεινάρια μιας πόλης.
Και τώρα τελειώνει αυτή η ανάρτηση στ' αλήθεια και πανηγυρικά.
εγω τα ΡΕΟ να σου πω την αληθεια τα θυμαμαι απο εκεινα τα πετρινα χρονια.....ξερεις δεκαετια '80 οι επαναλαμβανομενες απεργιες στα πρασινα και ο κοσμος να ανεβαινει σε αυτα τα αγχρωμα μουντα οχηματα....οποτε μπορεις να αντιληφθεις την ηλικιακη μου γενια...
ΑπάντησηΔιαγραφήποτε θα σηκωσει κεφαλι αυτη η χωρα για να δει τον κοσμο με αλλο ματι δεν ξερω...
αναγνωστης(και blogger)του blog σου που για προσωπικους λογους δεν θελει να αποκαλυψει την ταυτοτητα του.
μερικα posts σου ειναι ενδιαφεροντα,αλλα τα γουσταρω γιατι μου αρεσουν και αλλα μου ειναι ανουσια,σε καθε περιπτωση ομως διαβαζω το blog σου αρκετα συχνα αν οχι καθε ημερα.
να εισαι καλα και να συνεχιζεις να μας συντροφευεις με τα γραπτα σου.
τι ωραίο, γλυκό και ειλικρινές μήνυμα, σ' ευχαριστώ, διαδικτυακέ "φίλε", η επιθυμία σου για ανωνυμία σεβαστή.
ΑπάντησηΔιαγραφήαναφερόμουν στη φάση ΡΕΟ αρχές '90 με την πρώτη μεγάλη απεργία που θυμάμαι που μετέφεραν νέους, γέρους και παιδιά.
αυτή η χώρα δεν είναι απρόσωπη, αποτελείται από πολίτες και κάποτε φιλοξένησε έναν Κορνήλιο Καστοριάδη που είπε πολλά για τις δημοκρατίες και για τους πολίτες και για την ατομική ευθύνη. Χαίρομαι που με διαβάζεις, κάποια στιγμή που ασχημονούσαν πολλοί, πολύ και επί πολύ καιρό, πριν λίγους μήνες που μοιάζουν αιώνας, δεν είχα όρεξη να αφηγούμαι τις περιηγήσεις μου. Μετά μου πέρασε και αποφάσισα ότι το μόνο αδιαπραγμάτευτο είναι η εσωτερική μας ηρεμία, αυτή που κανείς ποτέ, όσο και να μας ταράξει εξωτερικά, δε θα ανατρέψει, παρεκτός κι αν το επιτρέψουμε.
Κατά τα λοιπά, θα ήταν παράδοξο να σου αρέσουν όλες οι αναρτήσεις μου - εμένα μου αρέσουν, αλλιώς δε θα τις έγραφα :)
καλή συνέχεια λοιπόν σε συγγραφές και αναγνώσεις και καλές ανταμώσεις εδώ