Bristol

μήπως καλύτερα με πλοίο τελικά;

Το Bristol ήταν ο τελευταίος σταθμός πριν την αγρανάπαυση των Χριστουγέννων. Στο Bristol απέθανε το i-phone μου και μου το κάνανε restore στο Apple Store κάτι καλοί κύριοι - ο εξής ένας, ο Andrew. Andrew ήτο και ο νέος στο ξενοδοχείο μου, το Clifton bed and breakfast, έμοιαζε δε με το Sheldon Cooper, στα 22 - για την ηλικία τον ρώτησα, δεν το μάντεψα.

Στο Bristol πήγαμε για το Theoretical Archaeology Conference, μιλήσαμε, ακούσαμε, φάγαμε, ήπιαμε, χάσαμε μια βαλίτσα και επιστρέψαμε με ένα κινητό χωρίς επαφές, χωρίς τις φωτογραφίες της πρώτης ημέρας και χωρίς ελληνικά. Τα ελληνικά αποκαταστάθηκαν εύκολα. Οι επαφές σιγά-σιγά. Οι φωτογραφίες ποτέ. Η βαλίτσα μου είναι στο Μιλάνο από τη Δευτέρα. Φήμες αναφέρουν ότι μετά από τρεις ημέρες και άπειρες εργατοώρες σε τηλέφωνα και email ενδέχεται να τη δω αύριο - ή και όχι. Το "ή και όχι" ήταν η έκφραση που Πρωτοχρονιά του 2010 στο Κάιρο αποφάσισα να υιοθετήσω για όλη τη χρονιά. Θα την εγκαταλείψω οσονούπω, οπότε είπα να τη μεταχειριστώ λιγάκι ακόμη. Δεν έχω βρει ακόμη αντικαταστάτη για το 2011, μου 'ρχονται κάτι όχι ιδιαίτερα κομψά, ένεκα η ένταση των ημερών, αλλά λέω να δώσω τόπο στην οργή κι αφού αποχαιρετίσω το ανυπόφορο 2010 με χαρά περισσή, να υποδεχτώ το 2011 για αλλαγή στην Ελλάδα και με μία σχετική, συγκρατημένη οπωσδήποτε, αισιοδοξία.

Το Bristol ήτο, λέει, το μεγαλύτερο εμπορικό λιμάνι της Αγγλίας επί βιομηχανικής επανάστασης. Και του φαίνεται: αν θες να δεις βιομηχανική επανάσταση, ροβόλα κατά το λιμάνι, στα docks, όπου έχει παρκαριστεί και έκπαγλο πλοίο ιστιοφόρο χρυσοποίκιλτο, άμα βγάλεις εισιτήριο μπορείς και να το χαζέψεις από κοντά, αλλιώς απέξω. Διατηρούνται οι ράγες των βαγονιών που μετέφεραν τα φορτία το πάλαι ποτέ. Ετοιμάζεται και θα ανοίξει μέσα στο 2011 το μουσείο The Shed δίπλα στα docks με την ιστορία της πόλης από την προϊστορία έως σήμερα, με άφθονο υλικό και για τη βιομηχανική επανάσταση.

Πως θα πας: θα πάρεις το τρενάκι απ΄ το Paddington και θα φτάσεις σε δύο ώρες, περνώντας από διάφορα εξωτικά, μεταξύ άλλων το Bath, στο οποίο δεν αξιώθηκα να πάω ούτε αυτή τη φορά, παρότι κατά ορισμένους είναι η ομορφότερη πόλη της Αγγλίας. Η ομορφότερη πόλη της Αγγλίας, ορισμένοι, είναι το Λονδίνο, end of story, και μη με τσιγκλάτε γιατί έχω και τα νεύρα μου.

Που θα μείνεις: το Clifton ήτο καλή επιλογή, ζήτα ανακαινισμένο δωμάτιο για να μη βρεθείς στο δωμάτιο υπηρεσίας (σοφίτα), όπως εμείς που όμως όπως και σε τόσες άλλες περιπτώσεις σε αυτό το ταξίδι αποδεχτήκαμε τη μοίρα μας και κάναμε κουράγιο στα μικροσκοπικά πλην γραφικά δωμάτιά μας. Και απέναντι έχει το St. Paul, για δες:

ενώ λίγο παρακάτω το Student Union, με την Αθηνά Παλλάδα:

Στο υπόγειο είναι η έκπληξη. Εστιατόριο Racks με καλό πρωινό, τέλεια ατμόσφαιρα κατακόμβης, ωραία συλλογή από τσάγια και μαρμελάδες. Τα baked beans ούτε αυτή τη φορά κατόρθωσα να τα παλέψω. Πάλεψα όμως τα cornish pasties μέχρι τελικής πτώσεως, ήτοι κρεατόπιτα εξαιρετική:

Μιας και το 'φερε στο φαΐ η κουβέντα:
Brown's, για πρωινό και βραδινά ουίσκι(α) κάτω από τη σόμπα, στους -10, στο αγιάζι,  γιατί εντός δεν καπνίζουμε.
Albion, Clifton Village, για φαΐ και ποτό.
The Old Hatchet Inn, Bristol's oldest pub, όπως αυτοδιαφημίζονται, εξαιρετική κουζίνα, εξαιρετικές τιμές, ατμόσφαιρα δεν το συζητώ, κρύο ανελέητο μέσα κι έξω, ένας κύριος μας είπε ότι ήθελε να φάει μια πατάτα μας, τελικά αστειευόταν - έμφαση στο μπάρμαν που τόσο φέρνει σε πειρατή, χωρίς φαντάζομαι να το επιδιώκει.

 Εγώ κάνω την κλίμακα, το καπέλο βρίσκεται στη βαλίτσα, προσευχηθείτε να το ξαναδώ σε 3D.

Τι να δείτε: Το Μουσείο, ένα είναι μέχρι να ανοίξει το Shed, δες παραπάνω. Δίπλα στο Wills Memorial που έγινε το συνέδριο. Τι να δείτε στο μουσείο:

α. Τον αγαπημένο Banksy. Δεν ήξερα ότι είναι Μπριστολιανός, τον αγαπώ.
β. κάτι λίγα αιγυπτιακά.
γ. κάτι σκόρπια προκολομβιανά.
δ. κάτι κρυμμένα ασσυριακά.
ε. πολλές πορσελάνες και γυαλιά.
στ. αρκετά ασημικά.
ζ. πολλά και αρκούντως τρομακτικά προϊστορικά ζώα.

megaloceros giganteus

η. ευρωπαϊκή ζωγραφική μέχρι σύγχρονη.
θ. ορυκτά και τριλοβίτες, αμμωνίτες κλπ.

Η είσοδος είναι δωρεάν και έχει και lockers.
Να δείτε επίσης την κρεμαστή γέφυρα στο Clifton Village, του 19ου, ενός κυρίου Brunel δημιούργημα, μου θύμισε κάτι Αμερικές, κάτι Καλιφόρνιες, κάτι δε βαριέσαι τώρα, τέτοια ώρα...Ωραία είναι, αξίζει να τη δει κανείς. Και να τη φωτογραφίσει, εγώ δεν...

Τι διαβάζω, καιρό έχω να σας ενημερώσω και θα έχετε σκάσει από αγωνία και λαχτάρα συνάμα: High Fidelity, αγαπώ Nick Hornby, ο Άγγλος Λένος Χρηστίδης, τον οποίο αγαπώ, γνωστό αυτό. Άλλος αγαπημένος, Παύλος Μάτεσις, στο νοσοκομείο σε βαριά κατάσταση, ευχές.

Τι ακούω, μετά τον Umeyabashi, κατόρθωσα να συνέλθω, ακούω κάτι Bach που είναι και των ημερών, μία κατάνυξη, ένα θείο βρέφος, κάτι. Α, φέτος δε στόλισα δέντρο. Την είδα εναλλακτικά με αλεξανδρινό, ρόδια και ένα πλουμιστό χαλί που δίνει μία νότα γιορτής.

Καλά Χριστούγεννα!