τα όμορφα μυαλά

Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκι

όμορφα καίγονται. Κάπου το έγραψα, μου άρεσε, το μεταφέρω. Δεν είναι κακό να σου αρέσει κάτι που έγραψες εσύ, όπως θα σου άρεσε κάτι που έγραψε κάποιος άλλος. Κακό είναι να σου αρέσουν τα άπαντά σου, ω, Παπαδιαμάντη.
Για του λόγου το αληθές, ιδού ο Βλαδίμηρος, όχι τόσο για το κάψιμο, όσο για το κάλλος. Απολαύστε τον.
σε μία προσπάθεια να μην κάψω το όμορφο μυαλό μου, σκέφτομαι τι διάβασα εσχάτως ή τι άκουσα. Διαβάζω πολλή ανθρωπολογία και πολλές τέχνες και, όταν συμβαίνει αυτό, περιορίζεται ο χώρος της λογοτεχνίας εντός μου. Περιμένω να αξιωθώ να αποκτήσω την τελευταία Μάρω Δούκα. Ακόμη και στα όχι κορυφαία της, την αγαπώ με συνέπεια και δεν έχει ξεθωριάσει.
Άκουγα διάφορα τραγούδια από νοσταλγικά έως φολκλόρ αυτές τις μέρες, διότι "η πλατεία ήταν γεμάτη", με την κακή έννοια: γεμάτη φωνασκούντες υποψηφίους με τα μεγάφωνα και τα φερέφωνά τους.
Αυτό τέλειωσε χτες πανηγυρικά και ήμουν κι εγώ εκεί, γιατί, κάπως έγινε, κάπως τα 'φερε η μοίρα και το μαύρο ριζικό μου και βρέθηκα γραμματεύς σε εκλογικό τμήμα της Αττικής -σκέτο, το νομό εννοώ, περιφέρεια, πες το όπως θες, μπερδεύτηκα, μην πάει ο νους σου σε συνδυασμό. Δε θέλω να μιλήσω τώρα για εκλογές, θέλω να εγκαινιάσω τη νέα μοβ εμφάνιση του ιστολογίου μου.
Έχει κάτι τεχνικές λεπτομέρειες που πρέπει να εντοπίσω πως και κατόπιν να τις ρυθμίσω, αλλά ειλικρινά δεν προλαβαίνω.
Τι; Θέλετε και ταξίδι; Πήγα κι ήρθα με τις εκλογές, πόσο άλλο;
Ασματάκι: της Διδούς, ναι, όχι του Αινεία, άλλης. Με τις υγείες σας. Αφιερωμένο στη Ζωή και σε κάτι παμπάλαια Χριστούγεννα που τραγουδούσαμε μαζί με το της Διδούς το ελαφρώς παρηλλαγμένο Last Christmas στην Ούλοφ Πάλμε: "blah, blah,blah...I' ll give it to someone better", τι να πεις, παιδιά, lol.

Καληνύχτα σας και εις άλλα με υγεία.