Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

σα να ξαναμπήκε η άνοιξη


είπε κι άνοιξε έκθαμβη τα χέρια να αγκαλιάσει τις χαρές που προοιωνίζονταν οι ανοίξεις μαζεμένες σε μία καινούργια άνοιξη.
όχι, δε σας καθιστώ κοινωνούς του νέου μυθιστορήματός μου, αστειεύομαι με αφορμή τη σημερινή άνοιξη, και να που έγινε η άνοιξη σαν τα Πατήσια, πόσες ανοίξεις έχω μετρήσει φέτος, μία που πλευριτώθηκα, τότε με τη σαγιονάρα, παλιά, μία ενδιάμεση που δεν την έζησα, γιατί κρεβατώθηκα μετά που πλευριτώθηκα, μία τις προάλλες, που ξαναέβαλα πέδιλο, σιγά που δε θα το 'βαζα και κάνε όσο κρύο θες, με κούρασες, χειμώνα, ξεφορτώσου μας. Κι η τελευταία συνεχίζει, μαζί με την αφρικανική σκόνη που θεώρησε ότι μας έλειψε και ξανάρθε - τα τζάμια μου καθαρίστηκαν πρόσφατα, ω σκόνη, μην πέσεις σε βροχή αύριο, εξαφανίσου είπα.
γενικώς φέτος είπαμε, επαναλήψεις. Κύκλοι, κυκλικά κινούμενοι ημείς, σαν Ολυμπιακών Αγώνων σήμα έχουμε γίνει απ' τον πολύ κύκλο. Γνώριμα έργα σε επανάληψη, όρια που διευρύνονται, τα μεγαλύτερα ταξίδια είναι εντός μας, θυμήσου το ξανά, και "έτσι ξαφνικά, όπως θα μπαίνει ή άνοιξη, εγώ δε θα γυρίσω να κοιτάξω".
Ταξίδι στην Πάτρα άλλη μια φορά, η δεύτερη ζωή μου, στο Ρίο στην πανεπιστημιούπολη και ενίοτε στην πόλη, δυστύχημα στον ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ δρόμο Αίγιο-Ρίο με αυτοκίνητο φυσαρμόνικα και άφθονο αίμα φρεσκότατο: ένα ταξίδι που τελείωσε απότομα, η κυρία δίπλα μου στο λεωφορείο να με ταρακουνάει εν πλήρη υστερίη, κι εγώ να απαντώ τσεχωφικά "ωραία μέρα για ν' αυτοκτονήσει κανείς". Φτιάξτε αυτόν το δρόμο, έλεος, φτιάξτε τον, τον σιχαίνομαι.
Πάτρα και άνοιξη, οι πόλεις που έχουν θάλασσα είναι αλλιώς, δεν το διαπραγματεύομαι, Πάτρα και μαγαζιά ανοικτά - στην Πάτρα τα μαγαζιά κλείνουν το μεσημέρι και τα απογεύματα Δε-Τε, τέλειο μεν, μη πρακτικό δε.
Κι αφού επέστρεψα από την Πάτρα, παραθέτω φωτό άσχετη, με τίτλο δε the good times, έτσι, για να ξορκίσω τους τελευταίους καιρούς που είναι ιδιαζόντως ταλαίπωροι.
Και τραγουδάκι, Κορκολής, Πρωτοψάλτη, η αγάπη που πάει, έλα μου ντε, προφητικά απάντησα στην προηγούμενη ανάρτηση, είναι σαν την ενέργεια, περιφέρεται, μετασχηματίζεται, πηγαινοέρχεται, αλλά είναι πάντα εδώ να μας φυλάει, γιατί έχουμε ανάγκη από φυλαχτά κι από αγάπες, δύσκολα τα πράγματα, που λέει και η Μποφίλιου στο νέο της, επιφυλάσσομαι, νεξτ τάιμ.
Διαβάζω περί αρχαίας τέχνης, γιατί διορθώνω κάτι εργασίες του είδους, και το Σάββατο πήγα στο Μουσείο της Ακρόπολης, πρώτη φορά με τους φοιτητές μου εκεί, και γελάσαμε πολύ, είπαμε πολλά, περπατήσαμε πολύ, ήπιαμε έναν καφέ στο πόδι, γιατί μετά πήγα στους αφούς Κατσιμίχα, και, άσε την επόμενη φορά.
Δεν προλαβαίνω, όποιος όμως προλαβαίνει, ας πάει μια βόλτα στους αγρούς και για μένα, α, ανθίζουν και οι κουτσουπιές, μα τι ζωή, ένα θαύμα!

6 σχόλια:

  1. επεσα στο μπλογκ σου καθως αναζητησα πληροφοριες για το Αγκιστρι στο οποιο θα παω προσεχως. Το πολυ πολυ να δω κατι διαφορετικο! :)
    Καλησπερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα, Suspect. Ελπίζω να βρεις χρήσιμα τα σχόλιά μου. Νωρίς δεν είναι για Αγκίστρι; Από την άλλη, στοιχηματίζω ότι αυτή την εποχή θα είναι σαφώς ωραιότερο. Αν βρεις κάτι ωραίο, μοιράσου το μαζί μας εδώ, καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αναγκάστηκα να ανατρέξω στο τετράδιο βοτανολογίας για να μαθω τι εστί κουτσουπιά
    (Κέρκις η κερατονιοειδής)..Μάταια...Αλλά! η τεχνολογία βοήθησε...Καλή είναι. Εξακολουθώ όμως να προτιμώ την πασχαλια (Syringa Vulgaris)Εξαλλου είναι και θέμα μεγέθους: στα 5 μέτρα πρώτη στα 10 η δεύτερη...Αλλά μαλλον λόγω καταγωγής προτιμάτε την κουτσουπιά, εκτός κι αν γειτνιάζετε με κουτσουπιές.Αν θέλετε ωστόσο, μπορώ να σας μυήσω στον κόσμο της πασχαλιάς, Πασχαλιά οσονούπω γαρ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ όμορφο το 'σπιτικό' σου. Χριστός Ανέστη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμε φίλε μου, καλημέρα και χρόνια πολλά. Με τρόμο συνειδητοποιώ ότι δε σου έχω απαντήσει ακόμη. Εντυπωσιακές οι γνώσεις σου, στο σχολείο θα πρέπει να είχες το καλύτερο φυτολόγιο. Χτες είδα και την πρώτη ανθισμένη πασχαλιά του έτους, οπότε η συγκυρία δε θα μπορούσε να είναι καλύτερη.
    σε χαιρετώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. καλημέρα, Φοίβο, καλώς ήρθες! χαίρομαι που σου αρέσει, χρόνια πολλά και σε σένα. Σε μία βιαστική ματιά στα δικά σου λημέρια είδα ότι επίσης ασχολείσαι με το ταξίδι. Επιφυλάσσομαι να σε "μελετήσω" ενδελεχώς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή