Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009

ΝΑΥΠΛΙΟ



Τώρα, βέβαια, η παρούσα ανάρτηση γράφεται για ξεκάρφωμα, ήτοι, κολλημένη στον υπολογιστή περιμένω να φορτώσουν κάτι αρχεία που έχουν βαλθεί να μου ξεκάνουν τα νεύρα και γράφω για ταξίδια: ΑΡΝΗΣΗ το ονομάζει η επιστήμη, ποια είμαι εγώ να το αρνηθώ;

Αποφάσισα να γράψω για το Ναύπλιο αυτή τη φορά, γιατί δεν έχουμε συνέλθει ακόμη από το σύνδρομο των διακοπών (γνωστό και ως "θέλω κι άλλο"), γιατί δεν έχουμε κουράγιο να πάμε μακριά, και γιατί έχω πάει αρκετές φορές τα τελευταία 20 χρόνια ακριβώς (!), όπερ σημαίνει ότι πρωτοπήγα πολύ μικρή.

Μιάμιση ώρα από την Αθήνα, βαριά δύο άμα βαριέσαι ή άμα κολλήσεις, παίρνεις την Αττική Οδό, παίρνεις και την Κορίνθου, στρίβεις πίσω απ' τον Ακροκόρινθο. Άμα βλέπεις το κάστρο από μπροστά σημαίνει ότι πας στην Πάτρα στην οποία περίπτωση σε παραπέμπω σε παλαιότερη ανάρτηση, άσε που οσονούπω μπορεί και να συναντηθούμε.

Άμα τη εισόδω, βλέπεις το εντυπωσιακό τείχος της μυκηναϊκής Τίρυνθος, Κυκλώπειον ονομάστηκε λόγω διαστάσεων, σου λέει, Κύκλωψ μόνο θα ήταν σε θέση να κουβαλήσει και να συναρμόσει τα αγκωνάρια τούτα, ε, μπες και μέσα και κάνε μία βολτίτσα, ευχάριστα είναι, κυρίως την άνοιξη, οπότε αν πας άμεσα, έχεις δικαιολογία.

Και μπήκες στο Ναύπλιο, εύγε, δεξιά σου το λιμάνι, αριστερά το Παλαμήδι, στο βάθος της θαλάσσης το Μπούρτζι. 999 σκαλιά λένε, τα κατέβηκα μια φορά, στα νιάτα μου, δεν τα μέτρησα ωστόσο, οπότε θα σε γελάσω και, μάντεψε, δεν το θέλω όμως...Στο Μπούρτζι πας με βαρκάκι, προσωπικά το προτιμώ απ' το λαοφιλές Παλαμήδι, να πας δε, χειμώνα, κατά το Φλεβάρη ας πούμε, να νομίζεις ότι θα 'ρθει και η άνοιξη και καλά.

Πού να μείνεις: όπου σε φωτίσει ο θεός. Έχει άπειρα καταλύματα, για όλα τα γούστα και όλα τα βαλάντια. Προσοχή θα έλεγα στο θέμα "μερική θέα". Αν είναι να πάθεις λουμπάγκο για να δεις μία υποψία Παλαμηδίου, όχι, άστο καλύτερα. Επίσης, προσοχή στα σκαλιά. Υπάρχει και πάνω πάρκινγκ, εκτός από αυτό του λιμανιού, αλλά σιγά μη βρεις...

Πού να φας: παγωτό στη gellateria, σουβλάκια στην πλατεία, δίπλα στα goodys, συγκλονιστικό φαΐ ακόμη δεν εδέησα να φάω, εξ ου και δεν ξέρω τι να σας πω...

Πού να κολυμπήσεις - αν πετύχεις καλό καιρό: Καραθώνα, κοντά, πολύ κοντά, ανεβαίνεις, μετά κατεβαίνεις, η ωραιότερη βόλτα με θαλάσσιο ποδήλατο, πολυσύχναστη, τεράστια, οργανωμένη.

Δίπλα στο Παλαμήδι, σε απόσταση αναπνοής απ' την πλατεία με τα ταξί, δεν ξέρω πως τη λένε, σόρι, έχει μία άλλη παραλία, που δεν την είχα βρει ως φέτος το καλοκαίρι, ενώ όλοι οι γνωστοί μου την ήξεραν και κανείς δε μου είχε πει τίποτε. Δε θυμάμαι πως τη λένε, είναι δε αδύνατο να τη βρεις. Από κάτω απ' το Ξενία, μα φτιάξτε το, θέλω να μείνω στο Ξενία, πόσες φορές θα σας το πω;

Αυτή η παραλία, λοιπόν, έχει ξαπλώστρες και ομπρέλες και μία τσιμεντένια πλατφόρμα πάνω στην οποία βρίσκονται οι ξαπλώστρες και οι ομπρέλες και κάτι ξεχασμένα αποδυτήρια και κάτι κτήρια ασύλληπτης αρχιτεκτονικής (με την κακή έννοια) εγκαταλελειμμένα και κάτι σε Λάμπρο Κωνσταντάρα και δεκαετία του '70 - πολύ μου άρεσε. Η θάλασσα συμπαθητική, από πάνω σου δε μονίμως το Παλαμήδι. Είναι καλή ευκαιρία να μελετήσεις την περίμετρο των τειχών κολυμπώντας.

Στο Ναύπλιο μπορείς να ψωνίσεις πολλά πράγματα, να δεις καναδυό μουσεία, κυρίως όμως ενδείκνυται για περπάτημα και εξερεύνηση. Μου αρέσει γιατί είναι γραφικό χωρίς να γίνεται γλυκερό.

Μην ξεχάσω: ανεξαρτήτως εποχής, αν πας Σαββατοκύριακο, κλείσε από πριν, από πολύ πριν, ενδέχεται να μη βρεις.

Άντε, βρε, καλά να περάσεις!

Κι εγώ μαζί σου θα ακούω "Του κάτω κόσμου τα πουλιά", Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου, ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας. Σόρι για το βίντεο αισθητικής "όπου γάμος και χαρά, η Βασίλω πρώτη", αλλά δε βρήκα κάτι άλλο.

Διαβάζω Μάνο Ελευθερίου, μυθιστόρημα, και παρότι δεν τρελαίνομαι, έχει αυτές τις φαρμακερές ατάκες σε χρόνο ανύποπτο και λες, αυτά είναι.

15 σχόλια:

  1. Σε μια πόλη που ήδη κάθε βράδυ ξεμυαλίζεται από τους βροχερούς ψιθυρισμούς του Φθινοπώρου μια ξεχασμένη καλοκαιρινή ανάσα θυμίζει ακόμη πως η ομορφιά είναι παντού ολόγυρά μας, φτάνει μόνο να γυρίσεις να την κοιτάξεις
    Τέσυ Μπάιλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Aρβανιτιά τη λένε την παραλία που αναφέρετε νομιζω.Ωραία είναι αλήθεια, για το λόγο ότι ειναι κοντά και άμα πας με το Κτελ στο Ναύπλιο, μετά πας με τα πόδια για μπάνιο εκεί.ΚΟυράζεσαι λιγάκι όμως γιατί έχει κι ανηφόρα αλλά στο γυρισμό, έχει κι ωραία σουβλακια.χοιρινά γιατί δεν τρωω κοτοπουλένιο το καλοκαίρι, ένεκα η σαλμονελα.
    το ξέρω καλά το ναύπλιο από το σχολείο που πηγαίναμε. και να προτεινω κιόλας πάντα πρώτη θέση στο πούλμαν γιατί αλήθεια έχει στροφές και κάνουν ζάλη. αλλά και με βροχή ειναι ωραία εκεί κι ας είναι και φθινόπωρο, γιατί και φθινόπωρο έχω πάει εγώ.κι άμα θέλετε φωτογραφίες έχω πολλές.
    χαρηκα που γράψατε για το ναύπλιο, γιατί έτσι σας βρήκα.μπράβο σας.
    με τιμή ραραού

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ίσως τελικά να το φάγατε εκείνο το κοτόπουλο γιατί βλέπω έντονα τις παρενέργειες της σαλμονέλας...αχ..μωρή κουφάλα ραραού

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τέσυ,
    καλημέρα. Κρίμα που δεν είμαι φθινοπωρινός τύπος, απλώς κάνω υπομονή μέχρι την επόμενη άνοιξη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπητή φίλη,
    είναι γοητευτικό να εισβάλει στο ιστολόγιό μου η αγαπημένη ηρωίδα του Μάτεσι. Χαίρομαι που σας άγγιξε τόσο η "Μητέρα του Σκύλου" η οποία παρεμπιπτόντως έφτασε τα 100.000 αντίτυπα μετά από άπειρα χρόνια σταθερώς επιτυχούς πορείας. Ίσως τελικά να υπάρχει ελπίδα καμιά φορά.
    Ευχαριστώ για την υπενθύμιση του ονόματος της παραλίας, πράγματι, έτσι τη λένε.
    Την πλατεία, δε θα μάθουμε ποτέ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλημέρα Μαίρη!
    το σχόλιο που προηγήθηκε του δικού σου συνιστά απτή απόδειξη ότι ένα καλό βιβλίο χαράζει ζωές.
    Έτσι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Το πάρκο του σταθμού λέγεται.δεν είναι πλατεία.το ξέρω γιατί από κει παίρνω το κτελ κι εκεί τρώω σουβλάκια. Πουλακίδα έγω όχι.ποτέ δεν τρώω αγαπητή Μary. πάντα στη δική σας διάθεση, που ελπίζω να είναι καλή κιόλας.σας είπα εγώ το ναύπλιο το ξέρω, κι εσέις ο,τι θέλετε εγώ μπορώ.
    με τιμή ραραού

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ωραίο το Ναύπλιο, πράγματι! Αν και υπάρχει θεμα με το φαγητό, δεν γνωρίζω κανέναν που να πήγε Ναύπλιο και να μην έφαγε σουβλάκια. Κι ας μην τρελαίνεται γι`αυτά!!
    Αχ!Εκτός θέματος αυτό, μα θα το καταθέσω.. Ερήμην σου με έβαλες σε τρελό πυρετό να διαβάσω τα άπαντα της Ζατέλη..Πώς δεν την είχα ανακαλύψει τόσα χρόνια?! Σ`ευχαριστώ που έγινες η αιτία με εκείνη την καλοκαιρινή σου ανάρτηση να ανακαλύψω τους θησαυρούς της.
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. "Ραραού", σ' ευχαριστούμε για την πολύτιμη συμβολή σου στην ανάρτηση περί Ναυπλίου.
    Ελπίζουμε να μας ακολουθείς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Άντρια,
    καλημέρα και καλό φθινόπωρο. Καθόλου εκτός θέματος, το θέμα του ιστολογίου είναι "ταξίδια που γίνονται λέξεις, λέξεις που γίνονται ταξίδια".
    Πιστεύω πολύ στη δύναμη του βιβλίου, χαίρομαι που σου αρέσει η Ζυράννα. Περίμενα περισσότερα από το τελευταίο, το οποίο περίμενα τόσον καιρό, αλλά αυτό δεν αναιρεί τη μαγεία της και την ικανότητά της να σε μεταφέρει σε ένα σύμπαν που έπλασε μόνη της απ' το πουθενά. Είναι χαρισματική και μακάρι να είναι καλά να συνεχίσει να μας ταξιδεύει.
    Παρεμπιπτόντως, και με αφορμή τη "Ραραού" που μας επισκέφθηκε, τη Μητέρα του Σκύλου του Μάτεσι την έχεις διαβάσει; Αν όχι, σπεύσε. Ανεπιφύλακτα.
    Σε φιλώ,
    Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αθηνά,
    Καλό Φθινόπωρο και σε σένα! Εύχομαι να μη "φθίνει" και η διάθεσή μας μαζί του,αντιθέτως να μας εμπνεύσει για να δημιουργούμε και να απολαμβάνουμε αξιόλογα βιβλία που θα ανταποκρίνονται στη ρήση του Άλκοτ «Άριστο βιβλίο είναι εκείνο που ανοίγουμε με λαχτάρα και κλείνουμε με κέρδος.»
    Το ξεχωριστό σύμπαν της Ζατέλη έγινε για μένα μυστικός, ανεξερεύνητος κήπος στον οποίο περιπλανιέμαι με δέος όντας μαγεμένη και γεμάτη ενθουσιασμό. Το οφείλω σε εσένα, διότι μετά το la sagrada familia σου που απήλαυσα πραγματικά, σε εκτιμώ βαθιά καιεμπιστεύομαι τις αναγνωστικές επιλογές σου. Ως εκ τούτου, θα λάβω σοβαρα υπόψιν την προτροπή σου για τη Μητέρα του Σκύλου. Αφού βεβαίως χορτάσω τη Ζατέλη. Τελειώνω τους "Λύκους" της και έχω ήδη προμηθευθεί το Πάθος.(Αλήθεια, μήπως ειναι σωστότερο να διαβάσω πρώτα το Ραμανθις Ερέβους?) Παρεμπιπτόντως, η "Λένα" σου θα μπορούσε να αποτελεί φιγούρα του Ζατελικού σύμπαντος. Αλλιώτικη, τόσο γοητευτική, αξέχαστη...
    Να είσαι καλά να μας ταξιδέψεις -εύχομαι σύντομα ξανά- με ένα επόμενο έργο σου.
    Φιλιά!
    Να έχεις μια όμορφη Κυριακή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Γεια σου Άντρια,
    ναι, αν είναι να τα διαβάσεις, θα τα διαβάσεις με τη σειρά. Ξεκίνα με το "ο θάνατος ήρθε τελευταίος" και μετά "το πάθος".
    Ελπίζω να βγει και το τρίτο, θέλω να δω που το πάει με τη Λεύκα.
    Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο για τη Λένα, κι εγώ την προτίμησα ιδιαίτερα (και φαίνεται πιστεύω). Δεν ασπάζομαι την αντικειμενικότητα του συγγραφέα απέναντι στους ήρωές του, πάντα κάποιον αγαπήσαμε λιγάκι παραπάνω. Εν προκειμένω ήταν η Λένα.
    Περιμένω επόμενες εντυπώσεις από τη Ζυράννα.
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλησπέρα Άγγελε,
    θα δω το ιστολόγιο στο οποίο μας παραπέμπεις. Πώς βρέθηκες εδώ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Καλησπέρα..Βρέθηκα εδώ τυχαία..
    Και γαλήνεψε η καρδιά μου.. καλώς σε βρήκα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλησπέρα Roadartist,
    καλώς ήρθες, ευχαριστώ. Η "καλοσύνη των ξένων", για την οποία έγραψα παλαιότερα, πάντα με αγγίζει γιατί δεν οφείλεται.
    Σε επισκέφτηκα με τη σειρά μου, "Τζοκόντα", ωραίο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή