Τετάρτη 5 Αυγούστου 2009

ΨΕΡΙΜΟΣ





Ψέριμος: περί τα 45 λεπτά με το καραβάκι από την Πόθια (της Καλύμνου). Θεαματική διαδρομή, οι βραχονησίδες καθ' οδόν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες από απόψεως γεωλογικής, θα θέλαμε να αγοράσουμε μία, πλην δεν υπάρχουν...
Κάτι που είδα και στην Κάλυμνο και περισσότερο - πολύ περισσότερο - εδώ, οι ελληνικές σημαίες, σημαίες παντού, μία μεγάλη στο βουνό πάνω από την Πόθια, α λα τουρκική σημαία στη Λευκωσία, χωρίς φωτάκια εδώ ευτυχώς. Στην Ψέριμο, η ελληνική σημαία σε υποδέχεται άμα τη αφίξει ζωγραφισμένη σε τοίχο ασβεστωμένο (δες φωτό στην αρχή). Ας θυμόμαστε πόσο κοντά είναι η Τουρκία κι αν δεν το θυμόμαστε ας ανατρέξουμε στα σχολικά χρόνια στον περίφημο χάρτη της Ελλάδας, όταν συνήθως η Ρόδος και τα πέριξ, της Καλύμνου συμπεριλαμβανομένης, δε χωρούσαν στον κυρίως χάρτη και συνιστούσαν χωριστή ενότητα κάτω αριστερά. Απέναντι λοιπόν είναι η Αλικαρνασσός (Μποντρούμ, κατά το κοινώς λεγόμενον).

Το λιμάνι της Ψερίμου είναι μία υπέροχη αμμώδης παραλία με γαλαζοπράσινα νερά τύπου Σίμος κλπ. πλην Κυριακές καλοκαιριού που πήγαμε εμείς βρίθει φουσκωτών, σκαφών και καϊκιών που ξεβράζουν τουρίστες και τους ξαμολάνε στη γαλαζοπράσινη θάλασσα που μετά από λίγη ώρα γίνεται κάτι στο οποίο δε θα ήθελες να μπεις.

Έχει δυο-τρεις καφετέριες εκεί μπροστά που προσφέρουν και φαγητό, ένα μίνι μάρκετ και ταβέρνες πιο πέρα.

Επειδή, λοιπόν, δεν έπαιζε να μείνουμε εκεί, είδαμε στο χάρτη κάτι άλλες παραλίες σε απόσταση 1.5 έως 2 χιλιομέτρων με τα πόδια φυσικά, όλα γίνονται με τα πόδια, δρόμους δεν έχει - αλλιώς με σκάφος, δεν είχαμε όμως. Ρωτάμε, μας λένε, ω μα ναι, στο Βαθύ, άλλο Βαθύ, όχι αυτό της Καλύμνου, μη μπερδεύεσαι, μονοπάτι, σε είκοσι λεπτά θα είσαι εκεί.

Δεν το σκεφτήκαμε πολύ, χαβαγιάνας (που ποτέ δε θα διαφήμιζα σαγιονάρα, αλλά αν δεν ήταν η στιβαρή κατασκευή της χαβαγιάνας, εμείς ακόμη στα κακοτράχαλα θα ήμασταν και εξηγούμαι), τσάντες θαλάσσης, καπέλα, γυαλιά, νερά και...ένα στρώμα και δη φουσκωμένο.
Περνάμε το δρόμο, χωματόδρομο πλην δρόμο, φτάνουμε σε ένα μαντρί, κάποιος ανέφερε μια πόρτα, λέω ας την ανοίξω, με πρόλαβαν τουρίστες ευτυχώς, συνήθως στα μαντριά κατοικούν και τσοπανόσκυλα, πληροφοριακά το αναφέρω, μας λένε, μα όχι, το βλέπετε το βουνό, το ανεβαίνετε, το κατεβαίνετε, και φτάσατε, πόση ώρα λέμε, ε, κανά μισάωρο μαξ, λένε.
Λίγο η ζέστη, λίγο το περπάτημα, λίγο η προσδοκία, πήραμε να ανεβαίνουμε το βουνό χωρίς μονοπάτι, ανάμεσα σε πέτρες κοφτερές, θάμνους και κατσίκες. Στην κορυφή υπάρχει μία βελανιδιά που ξεκουράζεσαι με σωτήρια σκιά και κάμποσες ακόμα κατσίκες - μόλις σε δουν, φεύγουν. Από κει φαίνεται η παραλία που είναι όντως μαγική (δες φωτό). ΠΛην ακολουθεί η κατάβαση. Φτάσαμε εν πάση περιπτώσει και για πρώτη φορά έζησα στο πετσί μου το πρόσταγμα "σαλάγα τα, σαλάγα τα". Τα κατσίκια ομού μετά ενός ή δύο προβάτων είχαν μετοικήσει στην παραλία και φλέρταραν επικίνδυνα με τα υπάρχοντά μας. Κατάλαβα ότι ένα απλό "ξου" δεν είναι λύση, αλλά πάλι δεν ήθελα να καταφύγω στη βία, ήτοι πέτρες, γιατί με περίμενε βουνό και όσο να ΄ναι το κατσίκι το κατέχει το βουνό, εσύ πάλι όχι.
Η παραλία όμορφή, πλην η θάλασσα ρηχή, δε μπορούσες να ξανοιχτείς, μάντεψε γιατί: γιατί έβριθε σκαφών και αυτή, και μάλιστα κάποιοι μερακλήδες άκουγαν δυνατά και με περηφάνεια περισσή υπέροχα άσματα '80ς καλοκαιρινά και άλλα σε πρόγραμμα αξιοθρήνητο ραδιοφωνικού σταθμού. Επίσης, ένας ευφυέστατος, ως απεδείχθη, κύριος τάιζε τα κατσίκια καρπουζόφλουδες, εξ ου και τα ζωντανά την είχαν δει είμαστε φιλαράκια, γιατί, ως γνωστόν, υπό φυσιολογικές συνθήκες το κατσίκι δε σε πλησιάζει.
ΕΠιστρέψαμε κιόλας. Εν κατακλείδι: αν θέλετε να πάτε στο Βαθύ ή στο Μαραθώντα, ανάλογη παραλία και εμπειρία, δεν είχε κατσίκια μας ενημέρωσαν, να πάτε, δεν είναι τραγική η διαδρομή. Απλώς να γνωρίζετε ότι θα ανεβοκατεβείτε βουνά, να έχετε κατάλληλα παπούτσια, νερό και να μην κινήσετε καταμεσήμερο.

Το ταξίδι της επιστροφής από την Ψέριμο, 5 τις υπόλοιπες μέρες, 6 τις Κυριακές, είναι τόσο χαλαρωτικό. Είσαι κουρασμένος, μπαϊλντισμένος από τον ήλιο, χαρούμενος τελικά για τις αναβάσεις και τις καταβάσεις και η ώρα ιδανική.

Παρεμπιπτόντως: το χειμώνα ζουν τρεις παππούδες και γιαγιάδες στο νησί. Ας μη μιλάμε εκ του ασφαλούς για ηρωισμούς.

7 σχόλια:

  1. Πριν 2 βδομάδες γυρίσαμε απο Κάλυμνο. Επισκεφθήκαμε φυσικά και την Ψέριμο... για κακή μας τύχη φτάσαμε Κυριακή στις 10:30...το επόμενο πλοίο ήταν στις 17:00... δεν έχω λόγια να περιγράψω την αθλιότητα του νησιού... ορδές τουριστών σε μια μικρή παραλία...κυριολεκτικά απόβαση... έρχονται πλοία απο Κώ και Κάλυμνο... το κάθε πλοίο έχει περίπου 100-200 τουρίστες και είναι non stop! Έρχονται συνέχεια πλοία!!!! Όπως μας είπε και αυτός που μας σέρβιρε τον καφέ "Καθίστε παιδιά να απολαύσετε το καφέ σας με τους εξωγήινους... και να γελάτε με τρόπο με αυτά που θα βλέπετε"... χάλια-χάλια-χάλια... κατά τη 13:00 δεν υπήρχε πια θάλασσα αλλά ένα στρώμα απο αντιλιακό... οι ιδιοκτήτες στις καφετέριες-ταβέρνες σε βλέπουν ως ευρώ... εκμετάλλευση στον τουρίστα που έρχεται για μερικές ώρες... να του αρπάξουμε τα λεφτά... χωρίς τρόπους, χωρίς ευγένεια... φυσικό είναι αυτό αφού υπάρχει το μονοπώλιο... χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το μοναδικό μαγαζί που πουλάει ομπρέλες θαλάσσης και στρώματα για την θάλασσα... στο συγκεκριμένο μαγαζί ένα στρώμα θαλάσσης έχει 12,50 ευρώ ενώ στην Κάλυμνο το ίδιο έχει 7,00 ευρώ... ακόμα και τα μαγνητάκια για το ψυγείο είχαν διπλάσια τιμή... η εντύπωσή μας απο την Ψέριμο ήταν η χειρότερη... μετά το πρώτο σοκ της "απέραντης" (όπως μας είπαν) παραλίας δεν είχαμε κουράγιο να εξερευνήσουμε το νησί και αυτό γιατί οι γνώμες για την κοντινότερη παραλία ήταν ποικίλες... για άλλους περπάτημα 20 λεπτά, για άλλους 40 λεπτά και κάποιοι άλλοι είπαν μέχρι και 1 ώρα...μετά την Ψέριμο πάθαμε ηλίαση και αρρωστήσαμε... το τραγικό σε αυτό το νησί είναι ότι είσαι εγκλωβισμένος... δλδ αν δεν σου αρέσει η "απέραντη" παραλία δεν έχεις και τίποτα να κάνεις μέχρι να περάσει η ώρα να πάει 17:00... για να μην σχολιάσω για τα σκάφη που γινόταν χαμός... τραβήξαμε φωτογραφίες με τους τουρίστες στην παραλία... η εικόνα παρομοιάζεται με τις παραλίες της Αθήνας Κυριακή μεσημέρι... πραγματικά δεν έχω λόγια για το νησί...με απογοήτευσε... βέβαια αν κάποιος δεν κάνει το λάθος που κάναμε εμείς και πάει απλώς με τα πλοία που σε αφήνουν για 1 ώρα εκεί τότε όντως το νησί είναι μια χαρά... αλλιώς άστο καλύτερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα φίλε/-η μου,
    λυπάμαι για την εμπειρία σας στην Ψέριμο. Οι υπόλοιπες παραλίες 10 λεπτά δρόμος δεν είναι, το μόνο σίγουρο. Επίσης, τουλάχιστον το Βαθύ παρότι είναι υπέροχος κολπίσκος με γαλάζια νερά κλπ. κλπ. βρίθει σκαφών, οπότε μία η άλλη.
    Δυστυχώς, ο Έλληνας δε φαίνεται διατεθειμένος να αποβάλει τη(ν) (μικρο)αστική νοοτροπία του ούτε στις διακοπές.
    Παρόλ' αυτά, υπενθυμίζω ότι η Ψέριμος βρίσκεται στο όριο με τη γείτονα χώρα και ότι το χειμώνα αυτοί οι ένας δύο παππούδες και γιαγιάδες που έχουν απομείνει κρατούν το νησί ζωντανό.
    Εύχομαι καλό υπόλοιπο καλοκαίρι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Mολις γυρισαμ και εμεις Απο Καλυμνο.Πηγαμε και στην Ψεριμο αλλα Καθημερινη και μειναμε μια βραδια.Εμενα μου αρεσε πολυ.καναμε μπανιο 20 ατομα και μολις βαριωσουνα εσκαγε ματι ενα δυο πλοια γεμιζε τουριστες για μιση ωρα και μετα πολυ ωραια.Η ταβερνα στο βαθος με το χταποδι πολυ καλη.Με εντυπωσιασανε ευχαριστα η Ελληνικες Σημαιες παντου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΗΓΑ ΨΕΡΙΜΟ ΠΕΡΣΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ....ΜΕ ΤΟ ΚΑΙΚΙ ΑΠΟ ΚΑΛΥΜΝΟ..ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΛΙΑ, ΜΕ ΜΠΟΛΙΚΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ ΚΑΘΩΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΤΟΥΡΚΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΡΙΣΜΟ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΗΣΑΚΙ...ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΠΟΥ ΦΤΑΣΑΜΕ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΠΟΥ ΦΥΓΑΜΕ, ΕΙΧΑΜΕ ΑΡΑΞΕΙ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΑΒΕΡΝΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΛΙΑΣ.ΤΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΚΕΙ ΠΟΛΥ ΦΙΛΟΞΕΝΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΧΙΟΥΜΟΡ...ΤΡΩΓΑΜΕ, ΒΟΥΤΑΓΑΜΕ ΓΙΑ ΜΠΑΝΙΟ ΞΑΝΑ ΦΑΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥΜΠΑΛΙΝ..ΟΥΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΨΕΙ Ο ΗΛΙΟΣ ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΘΟΥΜΕ ΜΕ ΑΜΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΑ...ΑΠΛΑ ΤΕΛΕΙΑ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ευχαριστώ για τη συμβολή σας, ανώνυμε φίλε ή φίλη. Μάλλον δεν πήγατε σε περίοδο αιχμής, διότι όταν πήγαμε εμείς η παραλία μπροστά στις ταβέρνες ήταν
    α. γεμάτη κόσμο
    β. γεμάτη πλεούμενα
    γ. γεμάτη φουσκάλες
    όπως και να 'χει, περάσαμε καλά αμφότεροι κι αυτό μετράει, Ψέριμος φορέβερ!
    Καλό καλοκαίρι

    ΑπάντησηΔιαγραφή