των αναρτήσεων, όχι των ποινών, ούτε καν η εσχάτη προδοσία. Μετράμε χρόνια μπροστά μας, άρα θα μετρήσουμε κι άλλες ώσπου να φτάσουμε στην έσχατη.
Κλείνει ο κύκλος του ιστολογίου και δε θέλω να κλείσει με μία ανάρτηση μπαγιάτικη που δεν προοριζόταν για επίλογος.
Κλείνει κι ανοίγει κάτι άλλο, λιγότερο ταξιδιωτικό, λιγότερο εξομολογητικό, πέρασαν μισά της δεκαετίας χρόνια κι είχαμε πει άμα το θυμόμαστε μετά από δέκα χρόνια... Εγώ θυμάμαι. Μετά από δέκα κι άλλα τόσα κι ακόμα περισσότερα.
Θερίζουμε ό, τι σπείραμε, τόσο απλά.
Κλείνω με ευχαριστήριο στους ανθρώπους που μοιραστήκαμε ταξίδια, μουσικές, βιβλία, φαγητά, ποτά, χορούς και τραγούδια, γέλια και κλάματα, μαθήματα και διαλέξεις, όπως αποτυπώθηκαν εδώ. Και σε κείνους που μοιραστήκαμε τις αναγνώσεις του παρόντος.
Κι ακούω Πόσο σ' αγαπώ, Σταμάτης Κραουνάκης.
 |
| Σκύρος, καλλιτέχνης bleeps |
Κλείνει κι ανοίγει κάτι άλλο, λιγότερο ταξιδιωτικό, λιγότερο εξομολογητικό, πέρασαν μισά της δεκαετίας χρόνια κι είχαμε πει άμα το θυμόμαστε μετά από δέκα χρόνια... Εγώ θυμάμαι. Μετά από δέκα κι άλλα τόσα κι ακόμα περισσότερα.
Θερίζουμε ό, τι σπείραμε, τόσο απλά.
Κλείνω με ευχαριστήριο στους ανθρώπους που μοιραστήκαμε ταξίδια, μουσικές, βιβλία, φαγητά, ποτά, χορούς και τραγούδια, γέλια και κλάματα, μαθήματα και διαλέξεις, όπως αποτυπώθηκαν εδώ. Και σε κείνους που μοιραστήκαμε τις αναγνώσεις του παρόντος.
Κι ακούω Πόσο σ' αγαπώ, Σταμάτης Κραουνάκης.
