Επειδή δεν κατεβαίνεις πάντα εκεί που θες, επειδή και οι λάθος στάσεις στο πρόγραμμα είναι, επειδή κυρίως τον τελευταίο καιρό ΕΔΩ στο κλεινόν άστυ είναι το ταξίδι, θα παραμείνω εδώ να δω τι θα γίνει, από περιέργεια, φιλομάθεια και λίγη συμπάθεια για το είδος του ανθρώπου:
Η μαρκίζα, έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε.
και λίγη Σαλαμίνα με "μυρωδιά καλοκαιριού απ΄ τις ακτές", εξάλλου εκεί δεν έχει μόνο ψαροταβέρνες, κάποτε έγινε μία ναυμαχία. Τέλος, ναι, καμιά φορά αγανακτώ κι εγώ, αλλά μετά μου περνάει.
Η μαρκίζα, έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε.
